Alle werkelijke leven is ontmoeting

Als de zin even zoek is…

Het zal je maar gebeuren. En het gebeurt ons allemaal vaker dan ons lief. Dat je even helemaal geen zin hebt om de dag te beginnen, anderen te ontmoeten of je ziekte of pijn te voelen. Zo’n dag vol herinneringen aan tijden die voorbij zijn, niet altijd de mooiste tijden en gedachten. En als dat te lang aanhoudt, dan weten we aan het einde van de dag niet meer zo goed wat de zin van dit alles is. Als de alledaagse zin ontbreekt, is de diepere zin vaak ver te zoeken. Op zo’n moment kun je best van je afpraten tegen wie maar wil luisteren. Maar dé zin van het bestaan, die is door niemand goed aan te geven. Toon Tellegen had dat als geen ander in de gaten, toen hij dit gedicht schreef:

De ontdekking

Een man ontdekte de zin van het bestaan,

Holde naar buiten,

Klampte iedereen aan, zei: “luister!

Het is heel anders dan u denkt!”

En over zijn woorden struikelend

Legde hij het uit

Aan iedereen

En iedereen was stomverbaasd

Is dat dus de zin van het bestaan….

Ach, hoe is het mogelijk…

Schudde zijn hoofd,

Sloeg vlammen van zich af,

Sprong in sloten, rivieren, riep om hulp

Of liep peinzend weg.

Nu zijn dit niet de meest hoopvolle woorden. Als dé zin van het bestaan dan niet zo makkelijk te vinden is, hoe kunnen we elkaar dan toch helpen om iets van zin terug te vinden?

Kop en staart

Veel denkers over zingeving hebben een goede poging gedaan om te omschrijven wat dat dan is en hoe en waarom mensen dat doen: zingeving. Zoals psycholoog Carl Jung, en later overgenomen door Victor Frankl, een joodse psycholoog die de Holocaust overleefde, zij schrijven:

“De mens heeft beslist algemene ideeën nodig die zin aan zijn leven geven en die hem in staat stellen voor zichzelf een plaats in het heelal te vinden. Hij kan de meest ongelofelijke moeilijkheden dragen wanneer hij ervan overtuigd is, dat deze zinvol zijn”. Ook deze woorden wijzen een richting aan: “zingeving is de behoefte het leven een kop en een staart te geven”. Nou lezen we hier wel in: waarom en wat, maar nog niet zo goed hoe. Hoe doen we dat, zingeven aan het leven? Ik vermoed dat het begint en eindigt met de ander. “Alle werkelijke leven is ontmoeting”, klinkt het bij een andere Joodse denker, Martin Buber. In de ontmoeting met de ander kun je iets van zin terug vinden. De zin die je bij het wakker worden vanmorgen misschien verloren was, kun je bij de ochtendkoffie alweer terug vinden.

Zin-geven

Het leven hoeft niet zo groots en meeslepend te zijn om toch zinvol te zijn. En in het zien en gezien worden, het ontmoeten en de vriendelijkheid ligt misschien wel de sleutel tot de diepere zin van het leven. Ik ben pas (hopelijk) halverwege mijn leven en leer ondertussen heel veel van de ontmoetingen met al die mensen die in het leven al zo veel zin hebben gezocht. En soms ook hebben gevonden en dan weer kunnen doorgeven. En dat stemt me dankbaar, zo te mogen werken. Dat geeft mijn leven zin, die ik op mijn beurt ook weer hoop door te geven. Zin-geven is tenslotte een werkwoord!

Beatrijs Hofland